HBC uit | Uithof

Eerst een eindje skiën, voor wie dat indoor wil en durft te ervaren. Dan een bal gehakt van grootmoeder, met stamppot en spekjes. Aan tafel met twee webdesigners en twee Hongaarse dames. “Zware kost” is het commentaar in accentloos Nederlands. De borden zijn nog niet leeg of de visitekaartjes vliegen over tafel. Dit is dan ook de Haagsche Business Club en netwerken zit in ieders genen. Het gaat de hele woensdagavond door in de Uithof, onderbroken door een gastspreker.

Na de trainer (André Wetzel) en de scheids (Mario van der Ende) is vanavond de beurt aan de commentator - Evert ten Napel. Wie herinnert zich niet zijn 'Schiet maar jongen' en 'Wat scheelt het'? Zoals het een echte pensionado betaamt, put Evert uit een rijke rugzak vol anekdotes. De leukste is zeker deze: Bertjan van der Veen gaat voorop in een barre marathon op Fins ijs. Na 190 km valt hij. Weg medaillekans. Evert interviewt hem aan de finish. Dat wil zeggen Bertjan praat ongevraagd 5 minuten. Om zijn monoloog te besluiten met ”heb je nog wat te vragen?” Evert bedankt hem en zegt dat hij ‘m een groot sportman vindt. “Ach” zegt Bertjan “ik ben kampioen op de 190 kilometer. Alleen de wedstrijd ging over 200.” Volgt de anekdote over de motorfiets met spijkerbanden op het ijs. Of liever door het ijs, inclusief inzittenden… Gevraagd naar de bal die rond is en welke club gaat winnen, blijft Evert (wij van de NOS zijn neutraal) op de vlakte. Zijn accent is noch Amsterdams, noch Haags, noch Brabo. Eerder iets anders: verraden?

Enfin, nog maar een biertje en doorgaan met netwerken. Het gaat echt over alles: van maatshirts tot huisjes in Spanje, van bedrijfsonderhoud tot leaseauto, van hotelkamers tot human resources… Kaartje! Proost! En tot gauw!

Tekst: Jan Willem van Kleef
www.klanqbord.nl